4 Eylül 2012 Salı

Maceraya başlarken...-In the beginning of adventure...

         Bükreş yolculuğuma 4 kız arkadaşım ile çıktım.Başlangıçta tek başıma gitmeyi göze almıştım(her ne kadar zor da olsa).Çünkü Erasmus bir şeyler öğrenmek ve tecrübe etmek için oluşturulmuş bir program ve her şeye hazırlıklı olmalıydım.Neyse ki arkadaşlarım vardı yalnız değildim.Vizemizi aldık(15 Ağustos'a kadar) ve 16 Şubat'ta yola çıktık.İstanbul'da diğer arkadaşlarımızla buluştuk.Çok heyecanlıydık ve Bükreş üzerinde uçuyorduk.Karlı,soğuk bir hava ve bilmediğimiz topraklar ve insanlar bizleri bekliyordu.

           Uçaktan indik ve 2 Türk arkadaş ile karşılaştık.Onlar da bizler gibi Erasmus öğrencisi ve Iasi şehrine ülkenin doğusuna,gece hayatının mükemmel olduğu yere gidiyorlardı.Valizlerimizi beklerken sohbet ediyorduk ve sevimli bir çocuğa bakarken Türkçe güzel iltifatlarda bulunduk.Bir de baktık ki babası Türkçe cevap verdi :). Romanya'da yaşayan Türk vatandaşı Ekrem Kaya ile tanıştık.(isim veriyorum çünkü övgüyü hak ettiğine inanıyorum).Bize nereye gittiğimizi,nasıl gidiceğimizi ve bunun gibi sorular sordu ve bize yardımcı olacağını söyledi.Bizler ise otobüs ile Otopeni'den Gara de Nord tren istasyonuna gitmeyi düşünüyorduk.Bir anda planımız değişti.Çıkışa yöneldik ve bize beklememizi ve sekreterini yollayacağını söyledi.Beklemeye başladık ;1-2 saat geçti, iyice sabırsızlanmıştık. Çünkü bir an önce yola çıkmamız gerekiyordu.Bir de baktık gelenler var ve biri de Türk.Ekrem Bey bizim için 3 çalışanını ve bir araba yollamış.(2 Romen 1 Türk) .Sevinçliydik.Bir de ucuz taksilerden çağırdılar bizler için.Gara 45 dakika -1 saat gibi bir sürede vardık.Exchange(döviz) bürosuna uğrayıp gara geçiş yaptık.Gelmeden önce,kastettiğim Türkiye'deyken İngilizce ile her şeyi halledebileceğimizi düşünüyorduk ama gördük ki Gara de Nord'da İngilizce bilen neredeyse kimse yok çalışan olarak.Neyse ki yanımızda bizlere yardım edecek insanlar vardı.Biletimizi aldık ve 1-2 saatliğine beklemeye başladık.Tren gecikmişti,çünkü kar yüzünden seferler zorlukla yapılıyordu.Ve o çalışanlar da bizimle en az 1 saat bekleyip,bizleri korudular.Çünkü etrafımız dilenci,çingene ve sarhoşlarla çevrili idi.Romen çalışan bana eldivenini bile verdi.Böyle güzel insanlarla karşılaşmak bizleri mutlu etmişti açıkçası.

            Trene bindik ve zorlu yolculuğumuz başladı.Çok zor bir yolculuktu.Çünkü uykusuz,yorgunduk ve hava şartları bizim olmadığımız derecede soğuk ve her yer karla kaplıydı.İzmir'de kar görmek ya da kalıcı olması çok da mümkün değil :) Bükreş'ten Teius'a ,oradan da Alba Iulia'ya geçtik bir başka tren ile.Dillerini bilememek ve onların da İngilizce bilmemesi istasyonu bulmada bize zorluk çıkardı açıkçası fakat vücut dili ile başardık Alba Iulia'ya ulaşmayı.
   
               İlk başta Alba Iulia bize köy gibi göründü ve "Nereye geldik biz ya ?" dediğimiz oldu .Fakat sonra taksi ile yurdumuza varınca içerideki sıcaklığı hissedince ve yolda biraz da şehri görünce düşüncelerimiz yumuşadı biraz.Devamı Alba Iulia ile ilgili yazımda...



---------------------------------------------------------------------------------------------
              I departed for Bucharest voyage with my 4 girl friends.In the beginning,I was ready to go alone(Even if it is hard).As Erasmus is a programme that was constituted to learn and experience something and i should have been ready for everything.Fortunately,I was not alone,my friends were with me.We got our visa(until 15th of August) and departed on 16th of February.We met other friends in İstanbul.We were all so excited and were flying over Bucharest.Unknown(by us) soils and folk were waiting for us in a snowy and freezing cold weather.

                    We got out of plane and met 2 turkish friends there.They were also Erasmus students like us and were going to the eastern city ,Iasi where night life is marvellous.We were having chat as waiting for out luggages and we complimented in Turkish for a sweet child by looking at him.It was surprising that his father also responded in Turkish :) We met Turkish citizen,Ekrem Kaya who lives in Romania(I'm giving his name,as i believe that he deserves the praise).He asked us where we were going and how we were going and such questions like that.And he said he would help us.Yet,we were thinking to go from Otopeni to Gara de Nord train station by bus.Our plan changed suddenly.We headed for exit and we said that we needed to wait some and he would send his secretary.We began to wait;passed 1 or 2 hours;we were more impatient.Because we should have departed immediately for Alba.And then we realized that there were people coming to us and one of them was a Turkish.Mr.Ekrem sent 3 workers of him and one car for us.(2 Romanian and 1 Turkish).We were glad.And also they called a taxi that was cheap.We got to the train station in 45 minutes or 1 hour.After stopping by the exchange office,we passed to the station.Before coming from Turkey, we were thinking that we would sort out everything with English,however we realized that there were nearly nobody who knows english as worker.Fortunately,we had people with us who will help us.We bought out tickets and began to wait for 1 or 2 hours.The train was late because of hars weather conditions.Mr.Ekrem's workers also waited with us for at least 1 hour and protected us.As we were surrounded with beggars,gypsies and drunkens.Even Romanian worker gave me his gloves.We were so glad to meet with them such kind people.

                 We got on train and our hard travel started.It was really hard voyage.Because we were without sleepless,tired and weather conditions were freezing cold,everywhere was covered with snow as we dont get used.It is impossible to see snow in izmir.We travelled from Bucharest to Teius,and then Alba Iulia with another train.Without knowing Romanian language ,we tried to communicate with the conductor with body language.Yet we did it and got to Alba Iulia.

               In the beginning,Alba Iulia seemed to us like a small village and we said"what the hell we are here?".But after that when we got to our hostel by taxi and feel the heat inside and saw the city,we changed our minds a bit ;)You will find more about Alba Iulia in my other note... 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder